Van Vitte naar Rostock willen we in een lange dag op het zeil doen. De voorspelling is dat er een zuidoosten wind komt in de loop van de middag. ’s Ochtend is het nog windstil. Ik ga nog een even naar het strand om nog een laatste keer de Oostzee in te gaan. Veel hebben we niet gezwommen overigens, op de boot komt dat er vaak niet van. Eigenlijk alleen als het heel warm is, zoals vandaag weer. Even na 10 uur komt er inderdaad een zacht briesje, terug naar de boot en trossen los.
Als we een uurtje later wegvaren is de wind al weer vrijwel weg, het eerste stuk doen we dus op de motor. De haven uit is er trouwens weinig keus; de geultjes zijn veel te smal om te laveren. We varen om de noordpunt van Hiddensee naar de Oostzee, een stukje wat we nog niet eerder hebben gevaren. Vandaar uit heb je mooi zicht op de vuurtoren die we gisteren van dichtbij hebben bekeken.
Eenmaal om de kaap van Hiddensee heen wil het niet erg vlotten met de wind, we laten ons meest maar een beetje naar de kaap van Darßer Ort drijven op een heel zwak windje. De voorspelling is meer wind, en als dat klopt gaat het tweede deel vanaf Darßer Ort naar Rostock veel sneller. Af en toe valt de wind helemaal weg, dan zetten we de motor even bij. Tegen vier uur komt er wat wind, en om kwart over vijf ronden we de kaap van Darßer Ort, met weer een volgende vuurtoren. Technisch zijn de torens niet meer nodig, maar het blijven bakens.
De wind is dan inmiddels goed op sterkte, we lopen nu ruim 7 knopen door het water, en houden dat de resterende 25 mijl naar Rostock vol.
De stad Rostock ligt zo’n 10 kilometer landinwaarts. We passeren de pieren van Warnemünde om 9 uur ’s avonds. Het is dan al behoorlijk donker. Over de marifoon horen we druk overleg over een cruiseschip dat moet keren in de haven. We kunnen er nog net voorbij. Dan is Puzzle maar een heel klein bootje.
Volgens de vaarwijzers is het aanlopen van Rostock ’s avonds goed mogelijk, en dat is ook zo. Maar je moet je wel vooraf verdiepen in de betonning; er zijn heel veel verlichte tonnen naar de diverse (veer)havens en steigers voor de grote vaart. De laatste paar kilometer bij de stad Rostock zijn de boeitjes ook niet meer verlicht, als je in het donker aankomt niet ideaal. Als je de haven niet kent, zoals wij, lijkt me zonder plotter aanlopen best lastig. Uiteindelijk liggen we goed vast op een mooi plekje naast de oude stad van Rostock.
De volgende ochtend blijkt dat we wel goed liggen, maar niet aan de goede steiger. De stadshaven heeft vier steigers; de laatste twee zijn voor passanten (1 en 2), de eerste twee (3 en 4) voor vaste ligplaatshouders. Overigens is er ruimte zat. Op de kades is het heel druk met de voorbereidingen voor de Hanse Sail, een tall-ships event compleet met kermis. Het weer is weer schitterend: het weerbericht praat over onweerskansen, maar wij hebben 30 graden en zon.
De stad Rostock is mooi, maar ik vind het minder speciaal dan Stralsund. Misschien komt het omdat het mooist gerestaureerde stuk hier de winkelstraat is, die er met MediaMarkt, McDonalds, Pizza Hut en Burger King te standaard uit ziet. Die winkels liggen wel bij een leuk plein, met grote oude panden.
Er zijn ook andere plekjes: ze proberen wat te maken van de stadswallen, er zijn oude kerken en een klooster, leuke straatjes en alles wat je kunt verwachten in een stad. Inclusief een druk net van tramlijnen.
We twijfelen nog of we nog twee dagen zullen blijven voor het Sail event, maar we moeten ook terug, en morgen zou er weer wat (noorden)wind moeten zijn om een stuk naar het westen te varen, naar het eiland Fehmarn. Daar gaan we voor.
Als we de haven uitvaren krijgen we al heel wat mee van het Sail event. Mooie oude (en nieuwe, denk ik) zeilschepen en charterboten. Er zijn veel Nederlandse boten bij.
De haven is ook weer gelardeerd met heel veel kranen. Duitsers vinden dat wel mooi denk ik, ze blijven ook gewoon staan als het pand al een andere bestemming heeft gekregen. Engelsen doen dat ook, misschien zijn de Nederlanders de uitzondering met hun gebrek aan interesse in techniek. Althans in Nederland wordt bijvoorbeeld een kraan niet snel als cultuurdrager gezien.
Bij Warnemünde ligt misschien wel het mooiste schip in de zon. Met bijpassende draaimolen en een marineschip.
Op zee hijsen we de zeilen, maar de beloofde wind laat nog op zich wachten. De richting is wel OK, maar de windkracht 2 is niet genoeg om echt vooruit te komen. We moeten ruim 30 mijl op zee, de voorspelling is toenemende wind, we willen om 20:30 uur aankomen. Dat is 9 uur over een stuk van 55 km, ofwel 6 km per uur. Als het dan zo weinig waait is het leuk om daar een beetje mee bezig te zijn: motor aan of niet? Kan ik het zeil nog een beetje trimmen of niet? De boot doet het best goed, bv met 7.4 knopen wind loopt ‘ie 5.3 knopen, ruim 2/3 van de windsnelheid. Helaas was die 7 knopen ook de maximale wind, tot althans een uur of zeven ’s avonds.
Interessant was ook het weer: eerst was het zonnig en warm, en om half vier kwam er snel een bui opzetten, tegen de wind in. Wij hebben het net droog gehouden, maar de (gevoels)temperatuur ging een stuk omlaag. Uiteindelijk hebben we drie uur op de motor gevaren, waarvan 1 om de haven van Rostock uit te komen. En bijna 7 uur gezeild. De afgelegde afstand zeil/motor is bijna 50/50 denk ik.
Als afleiding hadden we ook een gestage stroom klassieke boten onderweg naar Rostock. Deze oude veerboot was een van de leukste.
Als we aankomen bij Burgstaaken/Burgtiefe volgen we het advies van de vaarwijzer om naar Burgtiefe haven te gaan. Een hele grote haven bij een vakantiepark. Echt gezellig is het er niet, maar er is ruimte zat, er zijn wasmachines en internet, dus het is wel een geschikte plek om weer even wat “onderhoud” te doen. Zeker omdat het weer voor morgen niet zo goed is: misschien wel droog maar weinig zon. Maar zo van een afstandje zag de stadshaven van Burgstaaken er beter uit. Dat doen we de volgende keer :-).