Visby is een mooie stad. Het is een oude, ommuurde, Hanze stad. De stadsmuren staan er nog grotendeels. Vrijwel alle panden zijn mooi opgeknapt. Het is een Unesco World Heritage stad, en ze maakt de reputatie waar.
Ooit waren er in Visby veel kerken. Een van die kerken is helemaal opgeknapt. Mooie, moderne glas-in-lood ramen, maar ook een muur vol met oude grafstenen. Gek eigenlijk dat die stenen geen emotionele waarde meer hebben, ze zijn flink afgesleten en dat wordt niet beter met alle bezoekers.
Maar van de meeste kerken staat alleen het karkas. Alle kerken zijn in 1525 door de Lübeckers vernield, en sindsdien nooit meer opgebouwd. Wonderlijk, ook wonderlijk dat men de ruïnes wel in stand houdt. ’s Avonds lekker gegeten op het marktpleintje, en met een paar tassen boodschappen terug naar de boot. We kunnen er qua proviand weer een week tegen.
Visby is leuk om een keer te zien, maar na twee dagen is de herrie toch wel irritant. Vrijdag varen we verder naar Lickershamn, een klein haventje met een positief advies van onze vertrouwde vaarwijzer. Er is geen wind, dus we varen op de motor langs de kust, zo’n 25 kilometer. Dichtbij Visby zijn er nog de nodige vakantieparken, maar als we verder komen word het leger.
Lickershamn is inderdaad een klein leuk haventje, niet meer dan een strekdam met hekboeien. Het waait weinig, er is ruimte. We leggen soepeltjes aan met de onze nieuwe haak. Erg makkelijk, de boeien zijn niet zo groot, en met de haak kun je de lage boei dan toch pakken. We liggen rustig,met zicht op een klein strandje. Het kantoortje van de havenmeester is eigenlijk vooral een viswinkeltje. Ik kom terug op de boot met een stukje gerookte makreel. Even een lekker hapje.
’s Middags doen we nog wat klusjes. Elly hijst me nog een keer de mast in om de maststep weer dicht te klappen. Die had ik deels open laten staan bij de vorige expeditie. Het gaat heel soepel, in de mast klimmen is eigenlijk niet zo bijzonder. Ging goed en soepel.
De parasailor ook uit de zak gehaald. Ik zie de strop waar ik ruzie mee had, maar verder ziet het er allemaal goed uit. We laten hem even droger en bergen hem weer op voor later gebruik. Als de voorspellingen kloppen wellicht later de volgende week weer.
Aan boord lekker gegeten: zalm en garnalen met salade, wijntje erbij. Heel geschikt voor een mooie vakantiedag.
Zaterdag 19 juli verkent Gilbert de omgeving een beetje. Aan de zuidkant van de haven is een “bekende” rots, de Jongfrau. Ik vraag me wel af hoe de jonkvrouwen er vroeger uitzagen als men een jonkvrouw zag in de rots. Ik vrees het ergste.
Maar het pad is wel leuk. En zoals meestal zodra je een kwartier van de haven/parkeerplaats bent, zie je niemand meer. Het pad volgt de kust, en regelmatig zijn er zijpaadjes naar uitzichtpunten. Dat zijn kleine weilandjes die nog niet in zee zijn gestort. Wel heel leuk: je hebt helemaal je eigen wereld, bos, zee, rotsen. Af en toe een zeilbootje op zee. Heel af en toe hoor je wandelaars op het hoofdpad. Maar je ziet niemand.
Aan de noordkant van de baai is ook een pad, ontdek ik als ik met de fiets de baai volg. Er staat een bord “kustwandelpad” bij een pad wat vrijwel recht omhoog loopt. Dat moet ik natuurlijk ook zien. Dit pad is nog veel stiller. Ook hier een mooi zicht over de baai. Ik volg het kustwandelpad ruim een half uur. Het loopt door het bos, min of meer langs het water, maar zonder de uitzichtpunten van de zuidkant. Wel heb je hier een indruk van de grootte van Zweden. Veel minder mensen per km2 dan in Nederland.
Elly heeft een huisdag, doet een handwasje en maakt zalmsalade voor de komende dagen. Verder doe ik nog wat klusjes voor het werk.
Zondag 20 juli begint donker en met veel wind. Het lijkt even ander weer te worden. Gelukkig komt de zon al snel door en wordt het weer gewoon warm. We gaan samen naar één van de uitzichtpunten aan de zuidkant van de haven.
Een dagje niks doen. Elly leest haar boek bijna uit. We vermaken ons met het fotograferen van de bloemen, insekten en dieren. In het bos hoor je veel vogels, vooral koolmeesjes en tjiftjafs. Maar veelal te ver weg voor de foto. Aan het einde van de middag komt een eekhoorntje even kijken. Dat is ook wel leuk!