Als we na twaalven naar bed willen gaan horen we iemand ‘hello there’ roepen achter bij onze boot. Een Zweedse zeilboot met motorpech. We leggen hen vast aan onze boot, proberen ze wat te kalmeren, maar gaan dan toch slapen. Even later weer ‘hello there, hello there’. Of we diesel hebben, want zijn probleem was dat de diesel op was. Nee, dat hebben we niet. Het blijft onrustig, maar de volgende ochtend is het bootje weg. Hij heeft ’s nachts nog een tankje diesel bij een visser gekocht, en is toen weggevaren.
Woensdag 9 juli is was- en werkdag. Elly is in de weer met wasmachines, drogers en wasknijpers. Kalmar heeft een handig systeem voor de wasmachines: je moet vooraf slots van 1 ½ uur reserveren. Dat geeft veel rust. Maar dan nog is het veel werk. Na iedere machine terug naar de wasruimte, was naar de boot brengen, ophangen, draaien, etc.
Gilbert overlegt en mailt wat met kantoor. En gaat shoppen in de watersport winkel van Kalmar: een kaart van Gotland, en een Zweedse havengids met foto’s van de kleinere havens. De watersportwinkel heeft veel keuze.
’s Middags komt onze late “gast” van de nacht ervoor nog op de fiets langs om ons nogmaals te bedanken en navraag te doen over mogelijke schade die hij aan onze boot toegebracht zou kunnen hebben. En hij wil zijn mobiele nummer geven voor als we problemen hebben. We beloven niet in de problemen te raken.
’s Avonds na de laatste droger kijken we naar Nederland-Argentinië in de sportsbar bij de haven. Het type sportsbar waar bijna evenveel beeldschermen als stoelen zijn. We nemen een paar drankjes. Wel even wennen aan de prijzen voor Zweedse alcoholische drankjes, is snel 10 euro per drankje. Helaas helpt het niet, na 0-0 verliest Nederland met strafschoppen. Maar ze zijn veel verder gekomen dan wie dan ook gedacht had, goed gedaan dus.
Donderdagochtend is ook nog voor het opruimen van de was en het werk. ’s Middags gaan we klussen aan de boot. Eindelijk zetten we de nieuwe vlaggenlijnen er op, nu met de gastenvlag aan stuurboord zoals het hoort. We hebben al die jaren met de gastenvlag aan de verkeerde kant gevaren, en als je dat dan eenmaal weet moet het anders.
Ook de boombrakelijn hebben we vervangen. De boombrake ging steeds stroever, en we konden verder geen oorzaak vinden. Met een nieuwe lijn loopt het allemaal weer veel soepeler, alweer een goede “reparatie” dus. Het is wel wennen dat je nu meer druk op de lijn moet zetten; de oude lijn ging zo stroef dat die ook zonder spanning op de lijn de boombrake al remde. Het nadeel daarvan was dat je het dek op moest om de lijn te ‘helpen’, dat hoeft nu niet meer. Een extra slagje met de lier geven is een stuk veiliger.
In de winkel hebben we ook een haak gekocht om hekboeien mee te vangen. Met zo’n haak hoef je geen lijn meer door het oog van een boei te trekken, de lijn zit al aan de haak. En ook een Zweedse vinding om een lijn door een oog te trekken, maar dat gaat wel wat oefening vergen.
’s Avonds lopen we een rondje door het centrum, een leuke levendige stad. Mooie panden in een compact centrum. En een oud kasteel net buiten de stad,
We treffen de muziekavond van Kalmar. De hele zomer hebben ze twee avonden in de week bekende (Zweedse) artiesten. Wanneer wij er zijn is dat Sara Varga. Erg druk, maar ook wel leuk.
In het restaurantje moeten we een tafeltje delen met twee Zweedse dames die dat ook niet leuk vinden. Maar we krijgen zo wel wat toelichting op Kalmar en de voorstellingen. Elk nadeel heb z’n voordeel.