Zondag 24 juli
Na het zeilersmekka Cowes gaan we naar de Beaulieu River, uit te spreken als “Bjoelie River”. We hebben van veel mensen gehoord dat het een heel bijzondere plaats is. Als ik de havenmeester bel voor een plek hoor ik dat de haven vol is. Maar op de pontons of aan de boeien is altijd wel plek.
Vanaf Cowes is de oversteek naar de monding van Beaulieu River maar ruim 2.5 mijl, maar omdat we met opgaand water onze eerste aanloop willen doen hebben we wel 2 mijl stroom tegen. Dus de afstand door het water is 4.5 mijl, een stuk verder! Het is op de Solent heel erg druk met zeilboten, veerboten en rubberboten.
Zoals meestal staat er water zat voor onze boot om binnen te lopen. De Beaulieu River is een getijdenrivier door het New Forest National Park. Geen steden dus langs de oevers, alleen af en toe een groot huis met eigen steigertje voor de bootjes. De mansions zijn ook een deel van de charme van de rivier, maar ze zijn minder talrijk dan we hadden gedacht.
Verder is het een gewone Engelse rivier, vol met boeien met bootjes. De rivier loopt tot aan de plaats Beaulieu, maar het laatste stuk is niet bevaarbaar voor grotere boten.
De haven Buckler’s Hard ligt 3.5 mijl uit de kust.. Als we de haven naderen worden we benaderd door een havenmeester, die ons een plek toewijst ‘aan het einde van het ponton’. Het is wederom een mooie plaats, met vrij uitzicht op de rivier.
We komen ruim voor hoog water aan. Met het bijbootje varen we de rivier verder op tot Beaulieu. Dichter bij het plaatsje komen er meer grote huizen. Beaulieu is een leuk toeristisch plaatsje. Winkeltjes, clubs, hotels.
Bij het dorpje is een zoutwatermeertje dat zich met (spring)vloed vult met water. Als wij er zijn is dat in elk geval aan de gang.
Terug bij de haven gaan we eerst afrekenen. Ook hier heeft de haven veel bemanning, in elk geval 4 man personeel. In een hoekje van de loods zijn douches en toiletten, in ons geval dus met het bijbootje te bereiken.
Terug in de boot begint het te motregenen. Uit een egaal grijze lucht motregent het een paar uur door. Ander weer dus. Volgens de voorspelling worden de komende dagen ook koeler.
Maandag 25 juli
Tot mijn verrassing begint de dag met zon. In de kuip is het lekker, uit de wind en in de zon. Het is nog laag water als ik wakker wordt. Op het schor naast de boot zoeken vogels hun kostje bij elkaar.
Omdat ze gewend zijn aan boten, kan ik met de telelens leuke foto’s maken van de Kleine Zilverreiger, Wulp, Kievit, Kokmeeuw (die zitten hier heel veel), Zilvermeeuw en Tureluur. Vooral de Wulp is leuk, die laat zich normaal niet zo makkelijk benaderen.
Het blijft heel stil in de rivier. We liggen aan het einde van de steiger, en het lijkt alsof we voor anker liggen. Ik begin de charme van de Beaulieu River wel te zien. We besluiten nog een dag te blijven, en wat meer van het gebied aan land te verkennen.
De jachthaven is bij Buckler’s Hard, een oude verlaadplek in de rivier. Ook met eb is de rivier tot hier bevaarbaar. Nu is het oude dorpje deels hotel, deels museum, en deels bewoond. Uiteraard is er een pub bij het hotel. Vanaf het terrein kijk je op de steigers van de jachthaven.
Vanaf de jachthaven is een wandelpad naar Beaulieu, het dorpje waar we gisteren met het bootje heen zijn geweest. Het pad loopt door de beboste oever, maar is verder niet zo bijzonder. Beaulieu zelf heeft een automuseum (daar zijn we niet geweest), en een restaurateur die mooi opgeknapte klassiekers heeft staan.
Beaulieu is verder niet zo’n bijzonder plaatsje. Het assortiment in de toeristische winkeltjes is wel anders dan in Nederland, en ook een stuk duurder. Het spreekt ons niet zo aan.
We drinken een kopje thee met een groot stuk gebak in een Engelse Tearoom. Het is niet zo kneuterig als we hadden verwacht, dat moeten we nog een keer over doen.
Dinsdag 26 juli
We zetten de wekker vroeg om met de vloedstroom de Solent aan de westkant te kunnen verlaten. Het is om 4:20 (in de ochtend) hoog water, ons doel is om uiterlijk 06:00 weg te varen. Net als vaker de afgelopen dagen begint de dag vrijwel zonder wolken en wind. De rivier is een heel verstilde omgeving.
Als we weg varen loopt de ebstroom wel in de rivier, maar nog niet erg hard. We hebben de boegschroef niet nodig en kunnen dus vertrekken, zonder de buren te wekken. Op weg naar de Solent blijft het windstil en heel mooi.