26 juni begint vanuit Kalmar de terugreis echt.  We komen nu grotendeels langs kusten waar we al eerder zijn geweest.  Gelukkig zijn er heel veel havens, dus we kunnen nog genoeg variëren.    Voor vandaag staat de tocht van Kalmar naar Kristianopel op het programma.  Er is weinig wind, maar later zou er een beetje oostenwind moeten komen.   Eerst de website tot gisteren bijgewerkt.

Om 11 uur vertrekken we.  De wind is nog NNO, eerst gaat de spinnakerboom erop.  Dat duurt echter niet lang, al snel draait de wind naar het oosten.   Het voordeel is wel dat we dan wat meer opschieten, relatief dan.  Met 8 knopen wind lopen we 5 knopen door het water, bijna 10 km/u.  Helaas zakt de wind in de loop van de middag in.  Tegen vieren gaat de motor aan als onze snelheid is teruggezakt tot 1.7 knoop (3 km/u).   Als we om 6 uur aankomen bij het haventje verwachten we een volle bak.  Maar er liggen maar een paar boten.  De havenmeester wijst ons een plek aan dezelfde boei als een andere boot.  Waarom is ons niet duidelijk, hij wil efficiënt pakken denk ik.

Haven Kristianopel

Later op de avond komt er wel wat meer wind, maar het blijft wonderlijk weer.  We zitten aan de rand van een weersverandering; op de GRIB files zie je buiencomplexen langstrekken op 100-200 km afstand.  Het is duidelijk dat we het stabiele zomerweer aan het verlaten zijn.  Maar vooralsnog is het wel warm en zonnig.

Kerkje van Kristianopel

Zondag 27 juni blijven we in Kristianopel.  Er wordt weinig wind voorspeld, en Elly wil graag weer de was van twee weken wegwerken.   De was gaat heel goed:  er zijn niet veel boten in de haven, en Elly is de enige die de machines gebruikt.  Naast een wasmachine en een droger hebben ze ook een droogkast, waar je kleding in kunt hangen.  En gek genoeg is het allemaal gratis; dat hebben we nog niet eerder meegemaakt.

Het weer loopt anders dan verwacht; de bui aan de oostelijke horizon brengt veel wind met zich mee; in de haven windkracht 5.  We leggen de boot vast aan een tweede boei.  Met die wind loopt de haven snel vol met mensen die verrast zijn door het weer.  Onze nieuwe Belgische buurman zag 32 knopen op zijn windmeter, dat is windkracht 7!

Vast in onze hekboei

Met die wind loopt de haven snel vol.  Dat gaat niet iedereen makkelijk af; met hekboeien moet je de boei in één keer hebben, zo niet dan wordt het lastig. Dat overkomt een Bavaria 33 achter ons: ze liggen stevig tegen onze boot aangewaaid, met het roer en de schroef tegen onze hekboei.  Gelukkig hing ons bijbootje in de takels, waardoor we een supergrote stootwil hadden.  De hele haven ontfermt zich over de situatie; ze leggen een lange lijn van de boot naar de haveningang, en met de lier wordt de boot langzaam weggetrokken van de onze.  Met andere lijnen trekken ze de hekboei en onze haak vanonder de ongelukkig Bavaria.  Na een halfuur werken is de boot los.  De kade staat inmiddels vol met publiek, en er liggen 5 andere boten te wachten voor de haveningang.

Het blijft waaien, en de haven vult zich helemaal.  ’s Avonds gaat de wind weer liggen en keert de rust terug.  Elly heeft alle was gedaan, Gilbert heeft weer de nodige code gemaakt en alles is weer goed.

Gierzwaluw

28 juli zet ik de wekker voor een vogelrondje.  Kristianopel is een oude Deense vestingstad.  Van die vesting is niet veel meer over; daar hebben de nodige oorlogen wel voor gezorgd.  En toen de Denen de stad definitief moesten opgeven is de vesting vervallen.  Wat nu nog over is, is een groot deel van de oude stadsmuur.   Binnen de stadsmuren is nu een camping, en een leuk kerkje.  Op de stadsmuren is het goed vogelen.  Gisteren had ik me al vermaakt met een jonge tapuit en kwikstaartjes, nu komen de gierzwaluwen dichtbij in goed licht.   Meestal zie je alleen een sikkel, nu kun je echt de details zien met de nog lage zon.  Gierzwaluwen zijn maar ruim 100 dagen in Europa, ze zijn zich nu aan het vol eten voor de vlucht naar Afrika.